Visie

Hanneke Koene | 26 mei 2011

Dit wordt een veel te lang stuk dat bijna niemand gaat lezen, want dat vergt motivatie en concentratie.

In de twintig jaar die ik nu leesbevorderend actief ben in Maastricht zijn er een aantal dingen niet veranderd. Ten eerste mijn, door emoties en overtuiging in leven gehouden drang tot structureel leesbevorderen en de consequente weigering om dat als wezenlijk belangrijk te zien door de Maastrichtse, laat ik het daar maar bij houden, overheid.

Oh ja, en mijn gewoonte om daar telkens weer door geraakt te worden. De voortdurende teleurstelling en boosheid te moeten voelen die deze ontkenning van mijn werk met zich mee brengt. Maastricht en ik hebben een verhouding die waarschijnlijk beter beëindigd kan worden.

Log snel in of word abonnee van Boekblad
  • Dit artikel bevat nog minimaal 780 woorden
Nog geen abonnement op Boekblad?

Profiteer van onze voordelige abonnementen.

Nu abonnee worden