De Helleveeg, A.F.Th. van der Heijden (De Bezige Bij)

Jij zegt het, Connie Palmen (Prometheus)

26 januari 2016

Deze roman van Connie Palmen gaat over Ted Hughes en Sylvia Plath, een beroemd dichterspaar. Hun ontmoeting begint stormachtig: Sylvia bijt Ted in zijn wang. Hun korte huwelijk zal heftig blijven en eindigt na zeven jaar door de zelfmoord van Sylvia, die Ted met twee kinderen achterlaat. In intellectuele kringen wordt Sylvia na haar dood min of meer als heilige en Ted als schuldige bestempeld. Palmen heeft deze roman nu eens vanuit het perspectief van Ted geschreven en niet vanuit dat van zijn echtgenote, over wie diverse publicaties zijn verschenen. Het is een pakkend boek. Hartstocht en symbiose in een relatie is een thema dat dichtbij Palmen ligt. Ik zie duidelijk overeenkomsten met de romans over haar leven met Ischa Meijer en Hans van Mierlo. Ze heeft zich zo ingeleefd in Hughes, dat je bijna vergeet dat dit verhaal uit haar pen is gevloeid en niet een monoloog van hem is. Weer een kunstwerkje van Palmen!

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Rose, Rosita Steenbeek (Ambo|Anthos)

14 augustus 2015

In Rose beschrijft Rosita Steenbeek het leven van haar grootmoeder Rose. Die is als halfjoodse geboren in Keulen en verhuisde in 1931 na haar huwelijk met een niet-joodse, Nederlandse dominee naar Nederland. Tijdens de oorlog vlucht het joodse deel van haar familie over de hele wereld om aan de gruwelen te ontkomen. Haar man wordt verscheidene keren opgepakt omdat hij in het verzet zit, terwijl zijzelf meermalen voor ‘rotmof’ wordt uitgescholden. Een groot deel van haar familie overleeft de oorlog niet. Dankzij haar man Gerhard komt het gezin de oorlog veilig door. In verschillende periodes dat de echtelieden van elkaar gescheiden zijn, onderhouden zij een intensieve briefwisseling. Aan de hand van deze brieven en verhalen heeft Steenbeek het leven van haar grootmoeder kunnen beschrijven. Zij laat in dit indringende verhaal duidelijk zien hoe dun de scheidslijn tussen goed en kwaad is en dat ras en godsdienst tegen wil en dank vaak bepalend zijn voor iemands toekomst. Ook al heb je veel gelezen over WOII, ze blijft verbijsteren.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Magdalena, Maarten 't Hart (Arbeiderspers)

12 juni 2015

Maarten ’t Hart heeft deze roman op zijn moeders verzoek pas gepubliceerd na haar dood. Het is een boek vol tegenstellingen: je voelt een grote liefde van de auteur voor zijn moeder, maar ook veel onbegrip en afstand. Zijn moeder was hartstochtelijk religieus, Maarten beredeneerde alles. Je moet geloven als een kind, was haar motto. ‘Maar ik ben een kind’, was zijn reactie. Naast het geloof hield de vermeende ontrouw van vader ’t Hart zijn moeder bezig. Vader keek niet naar andere vrouwen, maar kreeg telkens het verwijt dat hij weer naar ‘die mokkels’ ging. Tot aan haar dood heeft ze Maarten met deze thema’s bestookt. In de beschrijvingen van zijn jeugd is verhalenverteller ’t Hart weer op zijn best met schitterende woordvondsten zoals: ‘het hele Maassluise mokkelbestand’. Hij heeft zijn moeder nooit kunnen doorgronden tot zijn spijt, maar ondanks alle onbegrip getuigt dit boek toch van een diepe liefde voor Magdalena.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Harem, Ronald Giphart (Podium)

10 maart 2015

In Harem gaat Giphart voor het serieuze werk. Na alle romans over feesten en seks nu een familiegeschiedenis. De twintigjarige Liam heeft zich teruggetrokken in een jachthut in het Zweedse Hedeviken om het verhaal te vertellen over zijn vader, de wereldberoemde fotograaf ‘Mac’ Hope, zijn moeder en de kunstenaarskolonie waarin hij en zijn zusje hun jeugd doorbrachten. In deze kolonie in een vroegere melkfabriek deelden veel extravagante personen hun leven met het gezin. Onder hen veel vrouwen, vandaar de titel. Harem springt heen en weer in de tijd zonder verwarrend te worden. De verhaallijnen komen prima bij elkaar. Duidelijk is dat Giphart zich verdiept heeft in de wereld van de beroepsfotografie. Hij schrijft er met kennis en passie over. De ‘oude’ Giphart duikt in sommige lachwekkende passages zeker op. Gelukkig, want daarom ben ik deze roman gaan lezen. Een stevig, stabiel boek met een mooie verhaallijn, die vraagt om meer ‘nieuwe’ Giphart.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

‘Ik kom terug’, Adriaan van Dis (Atlas Contact)

23 januari 2015

In eerdere romans besteedde Adriaan van Dis vooral aandacht aan zijn overheersende, getraumatiseerde vader. In Ik kom terug is hij de biograaf van zijn moeder. Hiermee bewijzen zij elkaar wederzijds een dienst. Zij levert Van Dis stof voor een nieuwe roman en in ruil daarvoor moet hij haar een zachte dood bezorgen. Langzamerhand blijkt dat de afstandelijke moeder zich altijd een buitenstaander heeft gevoeld. Ze probeerde aan de werkelijkheid te ontsnappen door ‘zweverige’ esoterie. Ze sprak niet over haar ellende: overleden dochters, vermoorde echtgenoot. Haar waarheid zat letterlijk weggestopt in een koffer, waarvan ze de sleutel om haar nek bewaakte. Ondanks hun gesprekken komen ze niet nader tot elkaar en gruwt hij van haar aftakeling. Het klinkt allemaal triest, maar Van Dis slaagt erin om enkele passages vol humor te schrijven en zo met deze roman een monument voor zijn moeder op te richten.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Vertrouwd voordelig, Peter Middendorp (Prometheus)

13 november 2014

Vincent Hensel, een 16-jarige puber in de jaren tachtig van de vorige eeuw, is al twee keer van school gestuurd. Hij woont in Emmen en omdat daar slechts twee scholen zijn, moet hij voortaan in de Blokker-winkel van zijn ouders werken. Vooral zijn vader wordt neergezet als een ‘echte middenstander’, die zijn zicht op de realiteit verliest door tegen beter weten in de winkel te willen blijven uitbreiden. Vincent zet zich af tegen het provinciale Emmense milieu. Vooral de gelijkgeklede echtparen, door hem ‘de winterjassen’ genoemd, moeten het ontgelden. Middendorps kritiek in Vertrouwd voordelig veroorzaakte nogal wat commotie in zijn geboortedorp – wat goed is voor de verkoop van het boek –, maar als je tussen de regels door leest, zie je een onzekere puber die zich ongelukkig voelt tussen al dat plastic en niet over de toekomst durft na te denken omdat hijniet weet wat daar zal gebeuren. Een prachtige roman met beeldende scènes en bijtijd en wijle hilarisch. Zijn verhalende zinnen deden me denken aan Dimitri Verhulst en dat is een groot compliment!

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Meisje van glas, Frank Gunning (Querido)

12 november 2014

Dit debuut van Frank Gunning bestaat uit vier delen, geschreven in de ik-vorm. Aanvankelijk denk je na deel één in een reeks korte verhalen te zijn beland, maar niets is minder waar. Ieder deel heeft zijn hoofdpersoon, maar hij of zijm aakt deel uit van een groter geheel en is door een thrillerachtig verhaal verbonden met de andere hoofdpersonen. Het boek is zeer visueel geschreven, waarschijnlijk dankzij Frank Gunnings studie aan de theateracademie. Doordat ieder hoofdpersoon zijn eigen deel van het boek krijgt, zijn de karakters goed uitgediept. De dood speelt een prominente rol in ieders leven en betekent geen einde, maar meestal een nieuw begin voor een ander personage in het boek. De grote overlevende van het boek is Eva van hoofdstuk één. Juist zij verwacht niet lang te leven vanwege een aangeboren aandoening: haar hart zit aan de verkeerde kant. De meeste indruk maakte het deel over de verknipte landheer met zijn gestoorde zoon. Maar ook deze personages zijn zo goed beschreven dat je sympathie voor hen voelt. Een aanrader zowel voor liefhebbers van romans als van thrillers. Ik wacht met spanning op zijn volgende boek.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Het kwartet, Anna Enquist (De Arbeiderspers)

15 augustus 2014

Kwartet is gesitueerd in de nabije toekomst. De zorg en de cultuur zijn door de dan zittende regering nog verder uitgekleed. Ieder lid van het strijkkwartet in deze roman heeft hier op zijn eigen manier last van. Het kwartet komt wekelijks bijeen om samen te repeteren en zo hun dagelijkse beslommeringen even opzij te zetten. Het meest schrijnend is het echtpaar Jochem en Carolien. Hun twee kinderen zijn omgekomen bij een busongeluk en zij communiceren niet meer met elkaar, behalve tijdens het musiceren. Prachtig zoals Enquist deze karakters tekent. Hun rouw geeft je kippenvel. Hier zit natuurlijk een sterk autobiografi sch element in. De beschrijvingen van de repetities zijn schitterend; Enquist op haar best. Je hoort de muziek. Jammer dat zij op het laatst een ‘thrillerachtig’ element toevoegt met veel bloed en geweld, dat volledig losstaat van de rest van het verhaal. Behalve dit laatste stukje heb ik genoten van deze prachtige, indringende roman.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Oorlogspararijs ( Nico Dros (Van Oorschot)

11 juni 2014

In Oorlogsparadijs beschrijft Nico Dros een weinig bekend onderdeel van de Tweede Wereldoorlog, de zogenoemde Russenoorlog ofwel de Opstand der Georgiërs, op Texel. Adriaan Wiering, een jonge arts, wordt door een uit de hand gelopen verzetsactie gestationeerd op Texel. Hij leeft voortaan met een vervalst persoonsbewijs onder de naam Luc Walraven. Adriaan wordt ondergebracht bij een boerengezin en tewerkgesteld in een veldhospitaal, waar hij door een oudere arts wordt ingewijd in de chirurgie en door de boerendochter Mila in de liefde. Van de oorlog zelf merkt men weinig op Texel, vandaar de titel Oorlogsparadijs. Als de oorlog bijna is afgelopen, breekt in april 1945 alsnog de hel los. De gegijzelde Georgiërs richten in één nacht een slachting aan onder de Duitsers, die onmiddellijk wraak nemen. In het najaar van 1962 gaat Adriaan terug naar Texel en komen de herinneringen naar boven. Welke doen nu de meeste pijn: de gruwelijke of de mooie? Een indrukwekkende geschiedenis, met voor mij als ‘Texel-liefhebber’ ook veel herkenning, waardoor de mooie omgeving nu ook zijn eigen verhaal vertelt.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De woongroep, Franca Treur (Prometheus)

10 april 2014

Na Dorsvloer vol confetti was ik zeer benieuwd naar Treurs nieuwe roman. Speelt haar debuut zich af op het platteland van Zeeland, De woongroep is gesitueerd in de stad. Eleonoor woont samen met Erik, geeft trainingen aan ambtenaren voor een transparanter taalgebruik en bouwt websites. Erik is al jaren bezig aan een film over de Tweede Wereldoorlog, welke nooit lijkt af te komen. Verveling en gebrek aan diepgang slaan toe bij Eleonoor. Op het moment dat Erik eraan toe lijkt te zijn om samen met haar een gezin te stichten, besluit ze in een woongroep te gaan wonen. In plaats van de saamhorigheid en verdieping die zij daar verwacht te vinden, komt zij terecht bij een stel individualisten en oppervlakkige profiteurs. Je vraagt je geregeld af welke kant het verhaal op gaat, maar het is wel een intrigerend en bij tijd en wijle humoristisch boek, al heb ik qua personages en schrijfstijl meer genoten van Dorsvloer vol confetti.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Een man die Ove heet, Fredrik Backman (Querido)

15 januari 2014

Ove is 59 jaar, woont op een woonerf en controleert daar of alles wel goed gaat. Hij noteert bijvoorbeeld de nummerborden van foutparkeerders. Hij is een fervent Saab-rijder en met bezitters van andere automerken valt volgens hem geen redelijk gesprek te voeren. Een vervelende, verbitterde man, zo op het eerste gezicht. Stukje bij beetje kom je erachter waarom Ove zo’n chagrijnige controlfreak is geworden. Hij heeft geen plezier meer in het leven en bereidt op zijn eigen gestructureerde wijze zijn zelfmoord voor. Hierin wordt hij tegengewerkt door een onhandige buurman, een zwerfkat en een onbedoelde heldendaad van zichzelf. Tegen wil en dank ga je van deze man houden en blijkt hij toch een hart te hebben, een vrij groot hart zelfs. Wat een heerlijk boek, geschreven met een bijzonder gevoel voor humor en ontroering. In Zweden is Backman een bekend blogger en columnist. Met deze debuutroman zal zijn naam ongetwijfeld de grens over gaan. 

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Ik heb je zien verdwijnen, Christian Jungersen (De Geus)

13 november 2013

Frederik, rector van een school, brengt tijdens een vakantie zichzelf, zijn vrouw Mia en zoon Niklas in gevaar door roekeloos rijgedrag. Na onderzoek wordt een hersentumor geconstateerd. Vanaf dat moment verandert het leven van het gezin volledig. Mia verdiept zich in alle mogelijke literatuur over neurologische ziektebeelden en bezoekt een partnersteungroep. Tot overmaat van ramp komt het gezin in financiële problemen, omdat Frederik gefraudeerd lijkt te hebben met inkomsten van de school. De grote vraag is: kan dit Frederik worden aangerekend of was hij ontoerekeningsvatbaar vanwege zijn tumor? En Mia worstelt met het feit dat, na een moeilijke periode, Frederik de laatste jaren eindelijk een leuke, liefhebbende partner werd. Maar was dat wel de echte Frederik of was dat haar zieke man? Een interessante roman, afgewisseld met artikelen over neurologie. Wel sleept het verhaal wat voort en zou het boek ingekort krachtiger overkomen.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De Helleveeg, A.F.Th. van der Heijden (De Bezige Bij)

13 september 2013

In De helleveeg, het nieuwe deel van zijn  romancyclus ‘De tandeloze tijd’, schrijft  A.F.Th. van der Heijden over tante Tiny,  gekscherend Tientje Poets genoemd. Deze  tante lijdt aan een dwangmatige schoonmaakwoede, waarmee ze haar familieleden  tiranniseert. Vooral haar ouders en oudste  zus moeten het ontgelden. Albert Egberts,  hoofdpersoon in de romancyclus, slaat door  zich stil te houden als kind, de ontwikkeling  van Tiny gade en ontwikkelt zo een  sombere kijk op de liefde. Albert is aan de  ene kant bang voor zijn tante, maar aan de  andere kant is er ook een grenzeloze  fascinatie. Aan het sterfbed van Tiny's  moeder volgt een genadeloze onthulling,  waarin de grondslag van haar chagrijn  duidelijk wordt. Een schrijnend maar ook  komisch en pakkend boek over een vrouw  die als bijfiguur in andere delen van deze  romancyclus verschijnt. Prachtig!

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Niets weerstaat de nacht, Delphine de Vigan (De Geus)

16 augustus 2013

Op haar 61ste pleegt de moeder van Delphine de Vigan zelfmoord. Deze daad is geen verrassing voor de auteur, omdat haar moeder aan een ‘bipolaire gedragsstoornis’ leed. Aan de hand van ingesproken tapes door haar vader en verhalen van haar tantes probeert zij erachter te komen wie haar moeder nu werkelijk was. Voor buitenstaanders leek het gezin van haar opa en oma een ‘plaatje’. De Vigan durft nauwelijks te beginnen aan haar zoektocht, want een deel van de familie is nog in leven en heeft bezwaar tegen dit boek. Bovendien vreest ze voor de waarheid. Dan blijkt dat de geschiedenis zich heeft herhaald in de jeugd van De Vigan: haar moeder is ook niet geschikt voor het moederschap en verwaarloost haar dochters. In de familieverhalen word je meegezogen door alle triestheid en ellende. Het boek bestaat uit prachtige zinnen en mooie details. Een absolute aanrader, die me nog lang bij zal blijven.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Daniël in de vallei, Jan Siebelink (De Bezige Bij)

14 juni 2013

Daniël in de vallei is al in 1982 door Siebelink aangeboden, maar de uitgever wist er geen raad mee. De roman is blijven liggen tot de 75e verjaardag van de auteur, toen verscheen het in de reeks ‘Oerboek’. In Daniël is de basis gelegd voor zijn latere romans. Siebelinks bekende thema’s komen hier al aan de orde: de kwekerij en de godsdienstwaanzin van zijn vader uit Knielen op een bed violen, de seksualiteit en het schoolleven uit Suezkade. Daniël, op weg naar de vrijheid in Parijs, maakt een tussenstop bij zijn oom Ruben in een Gelders dorpje, Nergena. Onverwacht blijft hij hier plakken en wordt klusjesman op een vervallen middelbare school. ’s Avonds noteert hij wat hij overdag allemaal meemaakt. Op weg naar de vrijheid heeft hij zich op deze wijze toch weer vastgelegd. Het is een ‘drukke’ roman, alsof Siebelink al zijn ideeën heeft verwerkt om er later verder mee te kunnen. Interessant om stukjes uit andere romans te herkennen en zeker waardevol als oerboek.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Eus, Özcan Akyol (Prometheus)

21 maart 2013

In deze semi-autobiografische roman maakt Özcan Akyol gebruik van ervaringen in zijn jeugd, waarin hij veelvuldig in aanraking kwam met justitie. Zijn boek geeft een inkijkje in de wereld van een Turks gezin in Nederland. De vader van hoofdpersoon Eus bekommert zich nauwelijks om zijn drie zonen, en wil dat ze zo jong mogelijk gaan werken, opdat hij kan stoppen. Na verschillende baantjes, waar Eus met hard werken toch niet rijk werd, rolt hij door contacten van zijn broer in de criminaliteit. Het geld stroomt met bakken binnen, maar Eus wordt er niet gelukkig van. Hij voelt zich in de steek gelaten door zijn familie, de Turkse gemeenschap in Nederland en door de Nederlanders. Als hij wordt opgepakt en in de gevangenis belandt, wijst een bewaker hem op de bibliotheek. En daar mogen we blij om zijn. Het resultaat is een rauw boek, vol vaart en bij tijd en wijle ook gevoelig geschreven. Ik ben benieuwd naar zijn volgende roman.  

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Dit zijn de namen, Tommy Wieringa (De Bezige Bij)

18 januari 2013

Na Joe Speedboot en Caesarion was ik zeer benieuwd naar de nieuwe Wieringa. Het is weer een prachtig gelaagd verhaal, maar totaal verschillend van zijn vorige romans. Pontus Beg is een sombere, ietwat corrupte politiecommissaris in een stadje ‘ergens in een steppegebied’. Zijn bestaan kent weinig opschudding. Een tweede verhaallijn speelt zich af rond een groep vluchtelingen die door malafide mensenhandelaren in de steppe zijn achtergelaten. Zij worden langs een niet-bestaande grenspost gesmokkeld en aan hun lot overgelaten. Door deze overlevingsstrijd worden ze gevormd tot meedogenloze ‘aasgieren’. Ze overleven meerdere seizoenen en bereiken tenslotte volledig uitgehongerd en verwilderd het stadje van Pontus Beg. In hun bagage wordt een luguber bewijs van een misdaad gevonden. Beg probeert achter het verhaal van hun zwerftocht te komen. In het begin vraag je je af wat de twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben, maar Wieringa weet er op een subtiele manier één indrukwekkende geschiedenis van te maken.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Een heel ander verhaal, Håkan Nesser (De Geus)

5 december 2012

Een heel ander verhaal speelt zich af in twee verschillende tijdvakken. De thriller begint met een vakantie in Frankrijk waar zes Zweedse toeristen elkaar toevallig ontmoeten. Zij trekken deze periode met elkaar op en delen een verschrikkelijk geheim, beschreven door de ik-persoon, één van deze zes toeristen. Het tweede tijdvak speelt zich vijf jaar later af. Inspecteur Barbarotti krijgt anonieme brieven met daarin de namen van slachtoffers nog voordat ze zijn vermoord. Het wordt duidelijk dat deze briefschrijver een spelletje speelt met de politie en het onderzoek een bepaalde kant op manipuleert. Als lezer laat je je op het verkeerde been zetten. De scheidslijn tussen waarheid en mystificatie is heel dun. De thriller is niet mijn favoriete genre, maar dit boek heeft me van begin tot eind geboeid. De personages worden goed uitgediept en het verhaal zit mooi in elkaar. Ik ga zeker meer van Nesser lezen en kan het iedereen aanbevelen.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De kleur van haar hart, Barbara Mutch (The House of Books)

18 oktober 2012

Barbara Mutch is geboren en getogen in Zuid-Afrika en heeft het hoogtepunt van de apartheid meegemaakt. Deze ingrediënten vormen de basis van haar debuutroman, De kleur van haar hart, dat medio oktober zal verschijnen. Hoofdpersoon Cathleen Harrington verhuist van Ierland naar Zuid-Afrika om daar te trouwen met Edward. Ze krijgt een hechte band met Ada, het dochtertje van haar zwarte huishoudster. Maar Ada ontvlucht het huis als ze zwanger raakt van haar ‘meneer’, Edward. Tegen de regels van de heersende apartheid in gaat Cathleen op zoek naar Ada en haar halfblanke dochtertje, Dawn. Ada gaat uiteindelijk mee terug, maar ze merkt dat ze door beide rassen als verrader wordt gezien. De schrijnende tegenstelling tussen de blanke woonwijken en de zwarte sloppenwijken wordt goed beschreven. Ik kreeg dit boek met de aanbeveling: ‘Voor de liefhebbers van Een keukenmeidenroman’. Ik denk inderdaad dat deze roman zal aanslaan bij dezelfde groep lezers, al vond ik Een keukenmeidenroman rauwer, echter en minder zoetsappig.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Vijftig tinten grijs, E.L. James (Prometheus)

18 oktober 2012

Nieuwsgierig geworden door de enthousiaste reacties van klanten en damesbladen besloot ik me ook eens te wagen aan de Vijftig tinten-trilogie. Het verhaal in het kort: knappe studente, Ana(stasia), raakt geobsedeerd door een multimiljonair ‘met staalblauwe ogen en een vierkante kin’, Christian. Deze obsessie is wederzijds, maar Christian wil slechts een relatie op basis van een contract, waarin hij volledige controle eist over Ana. Zijn seksuele voorkeur gaat uit naar SM, bij overtredingen wordt Ana gestraft. Christians levensstijl blijkt te wortelen in zijn gestoorde jeugd. Door therapie en geduld van Ana wordt hun relatie ‘normaler’ en stichten ze zelfs een gezinnetje. Een clichématig verhaal met eindeloze erotische scènes vol herhalingen en een hoog Bouquetreeks-gehalte. Wat mij betreft had de auteur dit kunnen samenvoegen tot één boek. Maar deze reeks brengt wel een nieuw lezerspubliek in de winkel, dat misschien terugkomt voor een ander boek. In dat geval heeft E.L. James toch een goede daad verricht.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

VSV, Leon de Winter (De Bezige Bij)

17 oktober 2012

In deze spannende roman voert Leon de Winter verschillende bekende personen op. Allereerst Theo van Gogh, die in het ‘voorgeborchte’ van het hiernamaals zit. Hij is nog niet toe aan het grote niets. Om dit te bereiken krijgt hij van zijn supervisor, een monnik, de rol van engelbewaarder over een gangster, Kohn, toebedeeld. Kohn heeft het donorhart van de monnik gekregen en moet bemiddelen bij een aanslag van moslimterroristen in Amsterdam, waar Job Cohen nog burgemeester is. De grote ontknoping vindt plaats tijdens een gijzeling op een basisschool, waar het zoontje van De Winters vriendin op dat moment verblijft. Van Gogh moet zijn taak als beschermengel voltooien. Door zichzelf met de nodige zelfspot als romanpersonage op te voeren, kan De Winter zijn werkelijke vete met Van Gogh een plekje geven. Een echte De Winter, prachtig geschreven, en door de bestaande personages ook vervreemdend.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De man zonder ziekte, Arnon Grunberg (Nijgh & Van Ditmar)

27 juli 2012

In deze nieuwe roman van Grunberg gaat het om Samarendra Ambani, een Zwitserse architect van Indiase afkomst. Deze man is een echt Grunberg-personage: beschouwend, beleefd en met weinig eigen identiteit. Hij is heer en meester over zijn lichaam, kerngezond. Voor een opdracht vertrekt hij naar Irak, waar hij op verdenking van spionage in de cel belandt en gemarteld wordt. Na bemiddeling door de Zwitserse ambassade mag hij weer naar huis. Op een gebroken neus en een paar littekens na heeft hij deze reis zonder ziekte overleefd. Hij aanvaardt een volgende opdracht in Dubai, waar hij wordt opgepakt vanwege rijden onder invloed. Nu wordt hij zelfs verdacht van moord. Dit verhaal gaat over de verhouding tussen het Westen en Midden-Oosten, veiligheid, architectuur, schoonheid en liefde. Ik ben een liefhebber van de stijl van Grunberg: geen overbodige woorden, stilistisch sterk en kernachtig. In weinig woorden weet hij een rijk verhaal te vertellen.  

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De buurman, J.J. Voskuil (Van Oorschot)

15 juni 2012

Maarten en Nicolien Koning, bekend van de cyclus Het Bureau, krijgen nieuwe buren, een homoseksueel stel. Dit paar vormt de bron van vele ruzies tussen Maarten en Nicolien. Maarten kan geen sympathie opbrengen voor deze buren, al heeft dit volgens hem niets te maken met hun homoseksualiteit. Nicolien sympathiseert met deze mensen juist vanwege hun geaardheid: zij zijn underdogs en moeten beschermd worden. Deze kritiekloze bescherming wordt door Maarten juist als discriminatie tegenover de buren ervaren. Hij uit kritiek op hen zoals hij bij ieder ander zou doen en beschouwt hen juist daarom als gelijken. De discussie tussen beide echtelieden wordt in prachtige dialogen beschreven, de kracht van Voskuil. Juist deze dialogen zorgen ervoor dat de roman niet alleen geëngageerd en jaren na Voskuils dood nog steeds actueel is, maar maken het boek ook bij de tijd en geestig. Je moet wel een liefhebber van Voskuil zijn om deze eindeloze tweegesprekken te kunnen waarderen, maar dan is het ook genieten.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

De keuzes van Nu, Lambert-Jan Koops (Lemmens)

25 mei 2012

Stand-up comedian Lambert-Jan Koops geeft in De keuzes van Nu aan dat het verhaal geheel fictief is en dat alle overeenkomsten met personen op louter toeval berusten. Het wordt echter al snel duidelijk dat we hier te maken hebben met een sleutelroman. Door het gebruik van namen zoals de cabaretier Chabi-Air en het gezelschap Comedy Blast doet Lambert- Jan Koops weinig moeite om de werkelijke namen te verbergen. In zeventig korte hoofdstukken schakelt de auteur van heden naar verleden. Dat verspringen in de tijd maakt het boek wat chaotisch, maar door de herkenbaarheid van enkele personen leest het als een sappig roddelverhaal, rancuneus, maar ook vol humor. Ondanks de kritiek op zijn collega’s oordeelt de auteur ook niet mals over zichzelf. Het moge duidelijk zijn: de ‘leuke’ comedywereld blijkt een keiharde business te zijn.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Nooit ziek geweest, Nico Dijkshoorn (Atlas-Contact)

25 april 2012

Mijn interesse was onmiddellijk gewekt toen in De Wereld Draait Door de autobiografische roman van huisdichter Nico Dijkshoorn werd besproken. Nooit ziek geweest gaat over Klaas, de vader van Nico, die altijd nadrukkelijk aanwezig was in het gezin, ook al was hij er zelden echt voor zijn drie zoons. Nico’s broers waren goed in sport, zij genoten nog enige aandacht van hun honkbalminnende vader. ‘Nico leest’, schamperde hij. Toch probeerde Nico contact te houden met zijn vader en spreekt hij met een bepaalde warmte over hem, terwijl hij hem tracht te doorgronden. Klaas is op zijn best als hij de lachers op zijn hand heeft, bij voorkeur ten koste van een ander. De anekdotes werken behoorlijk op de lachspieren, maar er spreekt ook een grote triestheid uit. Klaas eindigt met alzheimer in een verpleegtehuis, waar ze ‘door het dolle zijn’ met zijn komst. Eindelijk een sportieveling tussen al die stumpers… Nico rekent in dit boek op gevoelige, maar scherpe manier af met zijn vader.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

Logboek van een onbarmhartig jaar, Connie Palmen (Prometheus)

15 februari 2012

In dit logboek beschrijft Connie Palmen het jaar na het overlijden van haar man, de politicus Hans van Mierlo. In tegenstelling tot Tonio van A.F.Th. van der Heijden over zijn overleden zoon, is dit boek geen requiem, maar het rouwverhaal van een nabestaande. Zij noemt het zelf ‘met de pen op de huid van de pijn’. Het is een rauw boek vol zelfdestructie, wanhoop, een beschrijving van haar slecht functionerende lichaam en geest. Bovendien komen er dat jaar nog meer sterfgevallen op haar pad, zoals de dochter van Van Mierlo, en Harry Mulisch. Het boek over haar vorige man, Ischa Meijer, I.M., gaat meer over het leven met een geliefde dan over de dood. Een overeenkomst iis haar afhankelijkheid en symbiose in relaties en het idealiseren van haar geliefden. Ze heeft dit logboek niet geschreven vanuit literaire aspiraties, maar puur om te overleven. Logboek is een mooigeschreven, aangrijpend verslag geworden.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

'Tonio', A.F. Th. Van der Heijden (De Bezige Bij)

1 augustus 2011

Vorig jaar overleed de enige zoon van A.F.Th., Tonio, op  21-jarige leeftijd ten gevolge vaneen verkeersongeval. Lamgeslagen doet hij het enige wat hij op dat moment nog kan: schrijven. Herinneringen, onbegrip, waarom. Hij probeert het ongeval en de dagen daaraan voorafgaand volledig te reconstrueren, tot in de kleinste details. Als vader voelt hij zich tekort schieten. Hij heeft destijds zijn vrouw overgehaald een kind te nemen, waarbij hij heeft beloofd zijn kind altijd te beschermen. Een belofte die je als ouder nooit volledig  unt waarmaken, maar die je op zo’n moment wel met jezelf confronteert. Ook als lezer krijg je een spiegel voorgehouden. Het boek raakte me diep. Tussen de reconstructies en ‘wat als...-passages’  staan ook ontroerende en grappigeherinneringen. A.F.Th. wilde geen boek schrijven om dit verlies te verwerken, maar om een monument voor zijn zoon op te richten. Wat mij betreft is hij hierin prima geslaagd. Dit boek is puur en met de kritiek dat hij de dood van zijn zoon heeft gebruikt om op een gemakkelijkemanier geld te verdienen, ben ik het absoluut niet eens.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

'Diepere lagen', Bart Chabot (De Bezige Bij)

11 mei 2011

Het begint met een plotseling optredende doofheid aan één kant, gepaard gaand met tintelingenin de tong. Op aanraden van zijn vrouw brengt Bart een bezoekje aan zijn arts. De doofheid is niet te verklaren en verdwijnt ook weer. Bart gaat vervolgens zonder zorgen met zijn gezin op vakantie, maar dan treedt gevoelloosheid op aan zijn wang. Een specialist constateert een brughoektumorvlak bij zijn hersenstam. Bart kiest voor een intensieve bestraling die hem volledig terugwerpt op zichzelf. Vanuit een afgrond moet hij zien terug te krabbelen naar het gewone leven, naar zijn gezin. We maken kennis met de serieuze Bart, de rustige Bart: ‘Wel lekker voor mijn omgeving.’ Maar gelukkig proef je de rock-’n-roll toch nog tussen de regels door. Ik vond Bart altijd al grappig en origineel, maar in dit boek laat hij ook zien wat eenvechter en gevoelsmens hij is.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

'Komedie in mineur', Hans Keilson (Van Gennep)

4 februari 2011

Hans Keilson is inmiddels 101 jaar. Hij is geboren in Duitsland. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog publiceerde hij zijn eerste roman, die door de Duitsers werd verboden. Hij emigreerde naar Nederland en nam tijdens de oorlog deel aan het verzet. Na de oorlog werkte hij als arts en behandelde getraumatiseerde joodse kinderen.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)

'Tranen van liefde', Tim Overdiek (Prometheus)

21 januari 2011

Eind 2009 verliest Tim Overdiek, presentator van het NOS Radio 1 Journaal, zijn vrouw, Jennifer Nolan. Zij werd in het bijzijn van haar twee zoontjes door een motoragent aangereden op een zebrapad. Omdat Tim zich aan het eind van de daaropvolgende dagen weinig kon herinneren van alles wat hij op een dag had gedaan, besloot hij een dagboek bij te houden.

- yvonne van der wal (boekhandel bruna, zevenbergen)