Moleculaire poëzie

04 december 2015 Poëzie die niet uitgaat van de mens als middelpunt, maar van de structuren waarin de mens ontstaat, bestaat en geïmpliceerd is. Een alternatieve poëzie-analyse, een nieuwe familie. Met Maria van Daalen, Bernke Klein Zandvoort, Han van der Vegt en Marwin Vos.
PErdu

Poëzie is een menselijke uitdrukking, maar de mens bestaat niet zelf uit poëzie. Mensen zijn voortgekomen uit de materie en de bewegingen die het hele universum doortrekken: wisselwerkingen niet van stemmen, maar van fundamentele krachten tussen deeltjes en de natuurkundige, evolutionaire en neurologische krachten die deze mogelijk maken.

 

Perdu onderzoekt deze avond ‘moleculaire poëzie’: een poëzie die de mens altijd, al of niet via psychische en neurologische processen, verbindt met atomen en universum. Een poëzie die recht doet aan de krachten waar de mens uit bestaat.

 

Volgens Perdu biedt de recente Nederlandse poëzie genoeg aanleiding voor een experimentele verkenning. ‘Moleculaire poëzie’: we besloten de term als een soort onbekend kerndeeltje af te vuren in de richting van vier dichters van wie wij hopen dat ze er affiniteit mee hebben. Bij Marwin Vos zien we poëzie op het snijvlak van politieke en materiële structuren. Bij Bernke Klein Zandvoort poëzie die de ruimte in beweging onderzoekt: hier sta ik, hier een stoel, wij bestaan ten opzichte van elkaar. Han van der Vegt onderzoekt in zijn science-fiction-poëzie de klassieke SF-vraag: 'hoe zou het zijn als?' - als de mens op een heel andere planeet zou leven, van een heel ander materiaal gemaakt zou zijn? Maria van Daalen ten slotte maakt in haar poëzie een krachtige verbinding tussen (vrouwelijke) erotiek en natuurkundige principes, bijvoorbeeld in haar bundels Elektron, muon, tau (2000) en De wet van behoud van energie (2007). 

 

Meer informatie:

Datum: 4 december

Tijd: 20:30 uur

Locatie: Perdu, Kloveniersburgwal 86, 1012 CZ Amsterdam

Toegang: Entree: € 7,- / € 5,- (met kortingspas). Meer informatie en reserveren: Perdu.